Het is in die zin – en in naam en werkwijze – een voortzetting van de stichting LOS die in 1997 opgegaan is in de Nederlandse Woonbond. De Woonbond is zelf slechts beperkt in staat om te voorzien in het doel van de LOSB en steunt het initiatief.

Nu Nederland zich in een nieuwe diepe wooncrisis bevindt, neemt ook de sloopdruk toe. Groeiende structurele tekorten aan vooral betaalbare woningen, gecombineerd met een zeer lage rente en een geliberaliseerde vastgoedmarkt, maken de handel in woonruimte en bouwgrond lucratief. Het jaagt de prijs van huizen en grond omhoog.

Het zijn vooral oudere buurten en gebouwen, vaak op aantrekkelijke plekken dicht bij het centrum, die kwetsbaar blijken voor sloop. Regelmatig gaat het om karakteristieke panden met erfgoedwaarde waarvan de waarde als bouwgrond hoger is dan die van het pand zelf. Niet toevallig zijn het juist dit soort buurten en gebouwen waaraan bewoners en gebruikers het meest gehecht zijn. Sloopplannen die van bovenaf aangekondigd worden, of waar bewoners en gebruikers niet over kunnen meebeslissen, zullen dan ook altijd stuiten op verzet.