Godfried Engbersen, Hoogleraar sociologie aan de Erasmus Universiteit Rotterdam, zal tijdens de CollectieveKracht-Meeting op 16 juni het programma aftrappen met een keynote. Naar aanleiding van de impact rondom de coronamaatregelen en het rapport, De laagvertrouwen-samenleving, zal prof. Engbersen uitleggen hoe het vertrouwen in de overheid op landelijk en gemeentelijk niveau zich onder de indruk van de coronamaatregelen heeft ontwikkeld. Ook wordt de invloed op het vertrouwen in de gemeenschap in de buurt en in andere mensen besproken. 

Hieronder kan je een samenvatting lezen van de keynote. Heb je nog geen tickets gereserveerd?
Deelname is gratis, reserveer hier je tickets. Meer informatie over het programma kan je hier terugvinden. 

Samenvatting Keynote prof. Godfried Engbersen
'Er is sprake van een gestage afname van vertrouwen van Nederlandse burgers in de landelijke overheid. Ook verhoudingen tussen burgers onderling zijn meer onder druk komen te staan. Zo doemen de contouren op een van laag-vertrouwensamenleving. In mijn lezing ga ik in op de afname van vertrouwen van burgers in de overheid tijdens de coronapandemie en ook nu corona in een endemische fase is beland. Deze afname van vertrouwen in de overheid is eveneens zichtbaar bij andere landen die als high trust societies te boek staan.

Vervolgens ga ik in op de maatschappelijke impact van corona op vraagstukken van sociale ongelijkheid, sociale cohesie en sociale verandering, Ik zal laten zien dat de coronapandemie bestaande sociale problemen meer zichtbaar heeft gemaakt, en dat geldt evenzeer voor problemen in de verhouding tussen overheid en burgers. Er zijn structurele gaten gevallen in de relatie tussen overheid en burgers omdat intermediaire publieke organisaties onvoldoende zijn benut en toegerust om adequaat als ‘broker’ te fungeren om die verbinding te herstellen.

Tenslotte zal ik de stelling uitwerken dat voor herstel van vertrouwen investeringen nodig zijn in een ‘publieke infrastructuur’ van intermediaire organisaties. Met intermediaire publieke organisaties doel ik enerzijds op professionele instellingen als welzijns- en zorginstellingen, bibliotheken en woningbouwcorporaties, en anderzijds op religieuze instellingen, vrijwilligersorganisaties en burgerinitiatieven (waaronder collectieven) die een zekere duurzaamheid hebben.’