Wanneer een collectief in een volgend stadium van ontwikkeling terechtkomt, verandert vaak ook de samenstelling van de leden en gebruikers. Ook de motivaties die de gebruikers hebben om deel te nemen kan veranderen. De mensen van het eerste uur hebben vaak andere ideeën en idealen dan degenen die zich veel later aansluiten. Hun risicoperceptie is anders: de pioniers hebben hun ziel en zaligheid in het collectief gestoken en hun reputatie op het spel gezet. De laatkomers komen min of meer in een gespreid bedje en nemen een risico dat beter te overzien is dan in de beginfase.

Het is in een burgercollectief belangrijk om te beseffen dat ook de binding en motivatie van individuele leden of gebruikers door de tijd heen kan variëren. Daarmee verandert ook hun actieve participatie. Privéomstandigheden spelen hierbij een belangrijke rol: gezin, familie, werk, opleiding, gezondheid. Iemand die in zijn jonge jaren veel tijd en kennis inzet vanuit een intrinsieke motivatie, kan later besluiten om bijvoorbeeld meer beschikbaar te zijn voor zijn opgroeiende kinderen. Op zo’n moment verschuift de inzet voor het burgercollectief naar de achtergrond en krijgt de deelnemer een meer zakelijke motivatie. Dit betekent trouwens niet dat het gevoel van betrokkenheid verdwijnt.